آیهان بزازی – رفتنت

رفتنت سایه غم بود رو تن خاطره هامون

رنگ تصویر منو تو گم شده از آینه هامون

رفتنت واسه همیشه ظلمت شب و خریده

پنجره ها دیگه هیچوقت خورشید و نشون نمیده

رفتی و تیکه به تیکه لحظه هام خاکستری شد

روح خستم توی جسمم یه مریض بستری شد

رفتی و نمردم اما جون من به لب رسیده

بی تو بودنم منو تا لبه جنون کشیده

بس که سنگین بود قدمهات تن جاده ها می لرزه

خونه از نبودن تو میگه تا ابد میترسه

داره حرف میزنه با من در و دیوار اتاقا

واسه چی نوری ندارن هیچکدمِ این چراغا

رفتنت سایه غم بود رو تن خاطره هامون

رنگ تصویر منو تو گم شده از آینه هامون

رفتنت واسه همیشه ظلمت شب و خریده

پنجره ها دیگه هیچوقت خورشید و نشون نمیده

رفتی و تیکه به تیکه لحظه هام خاکستری شد

روحِ خستم توی جسمم یه مریض بستری شد

رفتی و نمردم اما جون من به لب رسیده

بی تو بودنم منو تا لبه جنون کشیده