حمید هیراد – ساحل

بی آشیان تر از بام

عشقت نرفته از یاد

دیدی چه ساده افتاد

جانم به دستِ صیاد

شیرین چرا فرهادِ خود را داده بر باد

دریا به دریا میروم چون رفتم از یاد

صیادِ من تو آنی، حالِ مرا ندانی

دیگر نمیتوانی، در خاطرم بمانی

سرما زده بارانی ام امشب

من عاشقِ ویرانی ام امشب

سرما زده طوفانی ام امشب

در این جهان زندانی ام امشب

مثلِ آن مردابِ غمگینی که نیلوفر نداشت

حالِ من بد بود اما، هیچکس باور نداشت

شیرین چرا فرهادِ خود را داده بر باد

دریا به دریا میروم چون رفتم از یاد

صیادِ من تو آنی، حالِ مرا ندانی

دیگر نمیتوانی، در خاطرم بمانی

سرما زده بارانی ام امشب

من عاشقِ ویرانی ام امشب

سرما زده طوفانی ام امشب

در این جهان زندانی ام امشب