سهیل رحمانی – سه شماره

اونقده دلبری کردی که دلم رفت

از تو هی ناز و اَدا از دل من ضعف

خودت عشقی و چشمات آب رو آتیش

۳شماره دلمو بردی خداییش

من آب میشه قند تو دلم از یه نیم نگاهت

دستامو بگیر نگن رفیقه نیمه راهه

باز انگاری بند بند اومده باتو زبونم

آخ دست خودم نیست واسه تو در میره جونم

تا سر کوچه بری دلنگرونم

آخه جونت عزیزم بسته به جونم

مگه داریم مثل تو این همه دلبر

به تو عشقم میشه هر روز ۲برابر

من آب میشه قند تو دلم از یه نیم نگاهت

دستامو بگیر نگن رفیقه نیمه راهه

باز انگاری بند بند اومده باتو زبونم

آخ دست خودم نیست واسه تو در میره جونم