شروین حاجی پور – آشغال

ﻣﻦ اون آﺷﻐﺎﻟﻢ ﻛﻪ ﻫﻴﭽﺠﺎ آﺷﻨﺎ ﻧﺪاﺷﺖ ﻛﻪ

ﺳﻨﺪ ﻧﺬاﺷﺘﻦ ﺗﻮی ﭘﺎﺳﮕﺎه ﺑﺮاش ﻛﻪ

ﻣﻴﻜﻨﻪ ﻫﺮ ﭼﻰ ﺗﻠﺎش ﺑﺎزم

ﻧﺪاره رﻧﮕﻰ ﺣﻨﺎش

ﻣﻦ اوﻧﻢ ﻛﻪ ازﺗﻮن دﻟﺶ ﺧﻮﻧﻪ

ﻧﻤﮏ رﻳﺨﺘﻪ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﻧﻤﻜﺪوﻧﺶ

ﻣﻦ اوﻧﻢ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﻰ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻘﻢ ﺷﺪ ﻳﺎ

دﻳﻮوﻧﺲ ﻳﺎ ﻛﻪ

ﻣﻦ اوﻧﻢ ﻛﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻴﻦ ﻳﮏ روز ﻛﻨﺎرش

ﻧﺪاره ﺣﺘﻰ واﺳﻪ ﺧﻮﻧﺪن اﺟﺎزه

اوﻧﻰ ﻛﻪ ﻣﻴﺨﻮاﺳﺖ اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻤﻮﻧﻪ

اﻣﺎ ﺧﻨﺪﻳﺪﻳﻦ ﻫﺮ روز ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺶ

ﻣﻦ اوﻧﻢ ﻛﻪ ﻣﺎﻣﺎﻧﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺬاﺷﺖ ﻛﻪ

ﻣﻮﻧﺪه ﻫﻨﻮز ﭘﺎی ﺧﺎﻃﺮﻫﻬﺎش ﻛﻪ

اﺻﻦ ﻳﻪ روز ﻫﻤﺘﻮن ﺑﺮﻳﻦ

اﻳﻦ آﺷﻐﺎل ﻣﻴﻤﻮﻧﻪ اﻳﻦ ﺷﻬﺮو ﺑﺴﺎزه

ازم ﻧﺨﻮاه ﺑﺮم از اﻳﻦ ﺧﺎک

ﻫﺮ ﺟﺎ ﺑﺮم دﻟﻢ ﻫﻤﻴﻨﺠﺎﺳﺖ

ﻣﻦ ﺳﺮ ﻗﻮﻟﻢ ﻫﺴﺘﻢ

ﭘﺎی ﺣﺮﻓﺸﻪ ﭘﺴﺮ اﻳﺮان

ﺗﻮ رو ﺑﻴﻠﺒﻮردا ﺑﻮدی ﻣﻦ ﺗﻮ داﺳﺘﺎن

ﺗﻮ رو اﺳﺘﻴﺞ ﺑﻮدﻳﻮ ﻣﻦ ﺗﻮ دادﮔﺎه

ﺗﻮرو ﮔﺮدن ﮔﺮﻓﺖ ﺻﺪ ﺗﺎ آﺷﻨﺎ

ﻣﻨﻮ اﻧﺪاﺧﺘﻨﻢ ﺳﻄﻞ آﺷﻐﺎل

ﻣﺎ ﺑﺎﻫﻢ ﻓﺮق دارﻳﻢ

آره ﻓﺮق دارﻳﻢ

وﻟﻰ ﻣﻮﻧﺪم ﻧﺸﻪ دﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﻰ

ﻣﻮﻧﺪم ﻧﺮی ﻧﮕﻰ ﺟﺎ زد ﺟﺎﻳﻰ

ﻣﻦ ﺧﻮﺑﻢ ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎﻳﻰ

ﻓﻘﻄ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺣﺎل ﺷﻬﺮم ﺧﻮب ﺑﺎﺷﻪ

اوﻧﻜﻪ ﻓﮏ ﻣﻴﻜﻨﻪ دﺷﻤﻨﻪ دوﺳﺖ ﺑﺎﺷﻪ

اﻳﻨﺠﺎ ﻛﺴﻰ ﻣﺎرو دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺖ

وﻟﻰ ﺧﺪا ﻣﺎ آﺷﻐﺎﻟﺎ ﻫﻢ دوﺳﺖ داره

ازم ﻧﺨﻮاه ﺑﺮم از اﻳﻦ ﺧﺎک

ﻫﺮ ﺟﺎ ﺑﺮم دﻟﻢ ﻫﻤﻴﻨﺠﺎﺳﺖ

ﻣﻦ ﺳﺮ ﻗﻮﻟﻢ ﻫﺴﺘﻢ

ﭘﺎی ﺣﺮﻓﺸﻪ ﭘﺴﺮ اﻳﺮان