علی علیخانی – فلسفه

قولتو دادم به آرزوهام
جات چقدر خالی بود تو لحظه هام
دوست دارم جات روی چشمام باشه
خونه قلبت رو به من واشه
نمیدونم در جریانی یا نه
که چشات کار دادن دست قلبم
غیر عشقی که بشه واسش مرد
مگه از دنیا چی میخواد آدم
فلسفه میبافی که چی شه
شوخیشم دوست ندارم بی تو مگه میشه
دست به سر نکن دل مارو
دلی رو که میدونی عشقت زندگیشه
دل من رو خنده هات قفله
بیقرارم پشت این حرفای نگفته
هرجاکه از عاشقی میگم
بی برو برگرد دلم یاد تو می افته
کاشکی تو رفتن بلد نباشی
که
میمیرم
لازم شه حتی واست میجنگم با تقدیرم
حق من از عشق
اینه که قلبت واسه من شه
این بیقراری ، حالی که داری خوده عشقه