فریدون آسرایی – دلتنگ

ای عشق من بدون من کجای تهرانی

کدام محله و خیابانی

بدون چتر من بگو کجای شهر زیر بارانی

ای عشق من اسیر نبض ناهماهنگم

که با خودم سر تو میجنگم

هوای سرفه آور نبودنت کرده دلتنگم

محاصره شده دلم با یادت

به این شکنجه ها ندارم عادت

مرا به گریه میرساند ابن دوری هر ساعت

شکسته بغض و خسته از تنهایی

دلی که پینه بسته از تنهایی

نشسته منتظر بیایی هر جای دنیایی

آه غلیظم بعد تو کرده مریضم

تو کجا رفتی عزیزم وای از این غم

از نفس افتاد دل تکیه داده بر باد

فاجعه بعد تو رخ داد داد و بیداد

محاصره شده دلم با یادت

به این شکنجه ها ندارم عادت

مرا به گریه میرساند ابن دوری هر ساعت

شکسته بغض و خسته از تنهایی

دلی که پینه بسته از تنهایی

نشسته منتظر بیایی هر جای دنیایی