نیما صادقی – داد بیداد

عشقت رفته توی قلب و تن و روحم بمن بگو جز تو دنبال کی بودم

بده من دیگه قلبتو تو

نیس هیچ جایی نه مثل تو

حس تو مال منه

بگیر ول نکن دست منو

بزار کنار هرچی فکر بده بیا دیگه این دل مال توعه اصن بردارو برو

برو یه جای دوری که نباشه جز منوتو دل بردارو برو

فکرت داره میکشه منو داد بیداد

نیم نگا میکنی میمیرم واسه چشم سیات

وقتی که میزنی تو لبخند داری انگاری میزنی به دل چنگ سرتو شده توی شهر جنگ ضربان قلبم میره باتو رو صد

الوزه کرد مثل یه ویروس قلبمو عشق تو

نمیدونم یادم میره یا نه اخه چشمتو

مهره مار داشت بذر عشق و تو قلبم کاشت

تورو از وقتی دیدم پیش خودم گفتم ای کاش

دستات تو دست من باشه

چشمات تو چشم من باشه

حسودم من حتی میخوام فکرت

فقط پیش من باشه

عشقت رفته توی قلب و تن و روحم بمن بگو جز تو دنبال کی بودم