افشین ابراهیم وند – مورفین

یه بارون و خیابون و شب و تکرار تنهایی

یکی از ته دل دل حس میکنه هنوز اینجایی

یکی اینجا برای برد تو از قصد میبازه

یکی داره با فکر تو شبا رویاشو میسازه

شکستم میده تنهاییِ بی تو

میده پایان نبودت زندگیمو

یه مورفینی واسه دردی که دارم

یه معتادم که بی تو بیقرارم

هنوز صدای خنده هات شبا میان سراغم

یه کم سخته ولی سعی میکنم طاقت بیارم

هنوز اسمتو میزنم روی بخار شیشه

منی که دیگه هیچ حسی به بارونا ندارم

شکستم میده تنهاییِ بی تو

میده پایان نبودت زندگیمو

یه مورفینی واسه دردی که دارم

یه معتادم که بی تو بیقرارم