امیررضا اسفندیاری – دوباره

کل شبو نخوابیدم

چونکه بازم تورو دیدم

توی عکسای قدیمی

دیگه نیستیم ما صمیمی

فرشته ی زمینی ، فرشته ی زمینی

یاد حرفا یاد بحثا

سر هیچ و پوچ دنیا

افتادم دوباره

از چشمای ستاره

تو صدام کنی ای کاش

دوباره ، دوباره ، دوباره

همیشه حق با تو بود

عصبی میشدم سر تو زود

کاش میشد بفهمی اخلاق بد من

از سر عاشقی بود

ولی تو نموندی بام

هرجام رفتی اومدن چشمام

هنوزم وقتی میبینمت

میریزه بیخودی اشک چشام

همیشه حق با تو بود

ولی این آخری بهونه بود

که بذاری بری و خاطراتت کنه

زیر چشو کبود

نه دیگه حقم نبود

تموم شه قصمون اینطوری زود

کاش بشه دوباره بیای این آدم مریضو

بکنی خوب ، بکنی خوب