آرمین سپیدار – برو خوش باش

سلام‌ عزیز دلم دیدی رفتی نموندی

‎کاش وقتی شکسته بود دلم خودت و میرسوندی

سلام عزیز دلم فکر نمیکنی دیره دیگه

‎حرفای قشنگت چشم و نمیگیره دیگه

برو خوش باش با عشقای خیالی

‎دیگه جایی نداری  تو قلب من

برو خوش باش با حسای تکراری

‎دوباره تنها میذاری یکی و مثل من

آدمای منفی دورت خیلی دورت کردن از خودت

‎قیچی تو‌ دستت دادن وقتی به مو رسیده بود تحملت

تو گوشت خوندن من بدم جنگ و دعواهامون و هم زدن

‎بگو الان کجان او‌ن آدما که میگفتی بهم نزدیک تر از رگ گردنن