دیان – مرگ مغزی

غم مث بختک روی سینم شده آوار

آخر شبا منو هی میده آزار

آخر شبا منو هی میده آزار

وای از این حال پریشون که من هرشب دارم

کم آوردم ای خدا برس به دادم

کم آوردم ای خدا برس به دادم

دلم میخاد یه مرگ مغزی یه فراموشی یه کما

یه خواب ابدی که روحم بشه از این تنم جدا

یه ماهی مرده ام که جونشو گرفته مرداب

خسته از زندگی از درد قلاب

سایه سیاهی روبروم تباهی

همش بدبیاری نمونده حواسی

دل از زمین دل کند آسمون متری چند

یکی منو آزاد کنه از این زندان از این بند

دلم میخاد یه مرگ مغزی یه فراموشی یه کما

یه خواب ابدی که روحم بشه از این تنم جدا

یه ماهی مرده ام که جونشو گرفته مرداب

خسته از زندگی از درد قلاب