حسین هور – حسرت پنهان

ای عشق

بزن که باران منی

شروعِ پایانِ من و

حسرت پنهان منی

امشب

که وصله ی جان منی

بگو چرا بی خبر از

حال پریشان منی

منی که غیر از آغوش تو رویایی ندارم

چرا در حلقه ی گیسوی تو جایی ندارم

اگر آتش به جانم میزنی باید ببینی

تنم می سوزد و من بی تو دریایی ندارم

تنم می سوزد و غیر از تو دریایی ندارم

بی تو در این

شبِ پریشان چه کنم

با خاطره ات

به هر خیابان چه کنم

تو رفتی و در دل من

گرفته باران چه کنم

ز خاطرت رفته که من

خاطره ای جز تو ندارم

منی که غیر از آغوش تو رویایی ندارم

چرا در حلقه ی گیسوی تو جایی ندارم

اگر آتش به جانم میزنی باید ببینی

تنم می سوزد و من بی تو دریایی ندارم

تنم می سوزد و غیر از تو دریایی ندارم