محمد اصفهانی – پناه تنهایی من

آمده ام کنار تو تا دلم آرام شود تو هر که را صدا کنی یک شبه خوش نام شود

هر چه که من دور شوم مرا رها نمیکنی برای غربت دلم ببین چه ها نمیکنی

پناه تنهایی من شانه ی امن اشک من خسته ام از بی خبری اسم مرا صدا بزن

تو که نگفته ی منو شنیدی از نگاه من مرا در آغوش بگیر پاک شود گناه من

چه کرده ای تو با دلم که هیچ چیز تا به قبل یک دم باور مرا به تو عوض نمیکند

غمی نمیماند اگر به شانه ات تکیه کنم خوشا به حال من اگر برای تو گریه کنم