محسن چاوشی – زاهد

سخت خوش است چشم تو و آن رخ گل فشان تو

دوش چه خورده ای دلا راست بگو به جان تو

فتنه گر است نام تو پر شکر است دام تو

با طرب است جام تو با نمک است نان تو

مرده اگر ببیندت فهم کند که سرخوشی

چند نهان کنی که می فاش کند نهان تو

بوی کباب میزند از دل پر فغان من

بوی شراب میزند از دم و از فغان تو

مشرق و مغرب ار روم ور سوی آسمان شوم

نیست نشان زندگی تا نرسد نشان تو

زاهد کشوری بدم صاحب منبری بدم

کرد قضا دل مرا عاشق و کف زنان تو

صبر پرید از دلم عقل گریخت از سرم

تا به کجا کشد مرا مستی بی امان تو

شیر سیاه عشق تو میکند استخوان من

نی تو ضمان من بدی پس چه شد این ضمان تو

از می این جهانیان حق خدا نخورده ام

سخت خراب میشوم خائفم از گمان تو

هر نفسی بگوییم عقل تو کو چه شد تو را

عقل نماند بنده را در غم و امتحان تو

مشرق و مغرب ار روم ور سوی آسمان شوم

نیست نشان زندگی تا نرسد نشان تو

زاهد کشوری بدم صاحب منبری بدم

کرد قضا دل مرا عاشق و کف زنان تو