رسول نامداری – جنازه

نه نفس توام نه هوا نه رفیق توام نه برا

دی دردیلم وَکس نیوشم نه وَبنده نه وَخدا

مه وَتنیایی نترسن تنیایی فرَ کیشامه

تنیایی گردخودحس کردم نیشان هروَونیشانه

معرفتو باوفایی دی تمام وَی زمانه

کسی یَیی بار دلی بشکی عاشقی ارای حرامه

شویلِ مه بی ستارس مال مه بی تو خراوس

تَنوگیانِ مه وَبی تو بیحس تر وَ یَیی جنازس

مه هامه یَیی قدمی مرگ جو پاییزو دارویَیی برگ

دردیلم دفتر صد برگ چیدو مه کردیده دق مرگ

تو چیدوعیب نیری بچو خاطریلمان وَیاد نیچو

تو مه کیشانیده وَکو شکت بیم وَ بگو مگو

آی بیمعرفتِ بیمرام مه وَتو یَیی کاری توام

اگه مردم دی نایده لام دی گُل نیتوام باری ارام

شویلِ مه بی ستارس مال مه بی تو خراوس

تَنوگیانِ مه وَبی تو بیحس تر وَ یَیی جنازس