صابر پرندوار – فوبیا

هممون پی یه لقمه شادی میگردیم
ولی لای ترس میمیریم
هممون پی یه جو آزادی میگردیم
ولی توی حبس میمیریم
من اون شمعم که بیخود حرص نور میزنم
ولی با یه فوت میمیرم
پروانه ام که اولین باره میپرم
ولی خیلی زود میمیرم
آروم بگیر آروم بگیر آدم دیوونه
این دنیا هر رنگی باشه همون رنگ میمونه
از تو از مردا از زنها از این جانیا
من از این بخت میترسم
از خواب از رویا از کابوس از این فوبیا
حتی از تخت میترسم
آروم بگیر آروم بگیر آدم دیوونه
این دنیا هر رنگی باشه همون رنگ میمونه