احمد صفایی – اسم تو

به حال و روزم نگاه کن تموم شهرو صدا کن

که ببینن عشقت چه ها کرده با من

من آب از سرم گذشته یه دیوونه موند رو دستت

خودت آرومم کن آرامشم گیر چشماته

با پوست و استخون و جونم میخوامت که چون مجنونم

بدون تا آخرین نفس پای این عشق میمونم

دل از تنهایی بریدم کنارت به عشق رسیدم

من این درد قشنگو هیچ موقع از دستش نمیدم

از عطرت شدم مستت روانم از دست رفته

ترانه هام شد وصفت ...

اسم تو روی زبونم واست حتی میدم جونم

که دل به دلت برسونم ...

باشی پیشم دنیا قشنگه نباشی هر شب دلم تنگه

سر عشقت با منطق جنگه کافیه یا بازم بگم بهت

انقده خوبی که باهات راحتم بدجوری عاشق و دلدادتم

دوست دارم نه از رو عادتم پات میمونم توی هر حالتم

از عطرت شدم مستت روانم از دست رفته

ترانه هام شد وصفت ...

اسم تو روی زبونم واست حتی میدم جونم

که دل به دلت برسونم ...