پویا بیاتی – زمستون

پر از عشق بودم

ولی تو ندیدی

داره کم کم این عشق

خاموش میشه

نذار بیشتر از این ازم دور باشی

همین جوری آدم فراموش میشه

من از دار دنیا همین قلب و دارم

تو هفت آسمونم تویی تک ستارم

بهت قول دادم بمونم کنارت

بهم قول دادی بمونی کنارم

یه جور یخ زدم که نه سوز زمستون

نه شلاق پاییز رنجم نمیده

به جایی رسیدم که هیچ اتفاقی

از این تلخ تر هم شکنجم نمیده

اگه قلب داری به فکر منم باش

من این چشم ها رو واست ابر کردم

نبودی ببینی چجوری شکستم

بهم ریختم سوختم صبر کردم

یه جور یخ زدم که نه سوز زمستون

نه شلاق پاییز رنجم نمیده

به جایی رسیدم که هیچ اتفاقی

از این تلخ تر هم شکنجم نمیده