محمد اصفهانی – در هوایت

در هوایت بی قرارم روز و شب

سر ز پایت برندارم روز و شب

روز و شب را همچو خود مجنون کنم

روز و شب را کی گذارم روز و شب

جان دل از عاشقان میخواستند

جان و دل را میسپارم روز و شب

تا نیابم آنچه در مغز من است

یک زمانی سر نخارم روز و شب

جان روز و جان شب ای جان تو

انتظارم انتظارم روز و شب

بس که کشته مهر جانم تشنه است

زبر دیده اشکبارم روز و شب

تو بنگشایی به قندت روزه ام تا قیامت

روزگارم روز و شب

ای مهار عاشقان در دست تو

در میان این قطارم روز و شب

زان شبی که وعده کردی روز وصل

روز و شب را میشمارم روز و شب

تا نیابم آنچه در مغز من است

یک زمانی سر نخارم روز و شب

جان روز و جان شب ای جان تو

انتظارم انتظارم روز و شب